pogoda.net

Mazurskie Smaki

Plince

Czy dzisiaj, istnieje jeszcze kuchnia mazurska? Domyślam się, że na to pytanie większość mieszkańców Mazur, szczególnie tych rdzennych z dziada, pradziada przyznałoby zgodnie, że tak. Jeśli spytamy ludzi mieszkających tu od dawna:,,Co jecie? Co gotuje się w waszych domach? Co przygotowywały wasze babki?", otrzymamy odpowiedź na pytanie: Jaka była i jest kuchnia mazurska? Odpowiedź czasami zaskakującą. Bo okazuje się na przykład, że mięsem królującym na mazurskich stołach w święta była pieczona gęsina albo, że niezbędnymi składnikami, które musiała mieć pod ręką każda gospodyni były: wędzona słonina (koniecznie w papryce), świeże masło, śmietana, majeranek i kminek. Mazurska kuchnia to wynik przenikania się różnych narodowościowych tradycji biesiadnych i gustów kulinarnych. W kuchni mazurskiej przeplatają się wpływy niemieckie, rosyjskie i polskie. W jej bogactwo wpisały się wileńskie kiszki ziemniaczane, warmińskie pierogi z kaszą, dania niemieckie i polskie. Dopiero grzebiąc w przepisach, napotykamy pewne minimalne różnice i na wyszukiwaniu tych niuansów polega cała poezja tej kuchni. W tym tkwi też jej potencjał. Przecież te nazwy brzmią jak z bajki: plince z pomoćką, dzyndzałki z hrećką, pieczona karbónada w miodzie, karamuszka, gomółki... I tak: karbónada to karkówka, kartoflanka po gbursku to zupa kartoflana po gospodarsku, a plince z pomoćką to placki ziemniaczane z twarogiem. Karamuszka to bigos z fasolą, gomółki zaś to kulki z twarogu z kminkiem. Te dziwnie brzmiące nazwy dodają tej kuchni wyjątkowości. Wzbogacają ją. Niesamowite, że placki ziemniaczane z twarogiem smakują inaczej niż plince z pomoćką. Tak naprawdę kuchnia mazurska nie jest specjalnie wyszukana. Dawniej na Mazurach jadano dania proste, oparte na podstawowych produktach, które dawała natura: ziemniakach, jajach, mące.

Plince z pomoćką. Potrzebne będą:
do plinców:
2,5 kg ziemniaków, 3 cebule, szklanka mleka, 5 jaj, 4 czubate łyżki mąki sól, pieprz.
do pomoćki:
25 dkg twarogu, 0,5 l śmietany, cebula, ząbek czosnku, 0,5 l oliwy lub szlachetnego oleju, sól, pieprz, plastry szlachetnej wędzonki (do przełożenia placków), szczypiorek (do posypania placków).

Podwijamy rękawy i działamy:
Ziemniaki obieramy, myjemy i tarkujemy na tarce jarzynowej o drobnych oczkach. Obieramy cebulę. Ścieramy, dodając do ziemniaków. Masę dobrze odciskamy z wody i zalewamy wrzącym mlekiem. Dodajemy sól, pieprz, jajka i mąkę. Wszystko dokładnie mieszamy. Ciasto na plince gotowe. Możemy przygotować pomoćkę. Rozgniatamy twaróg ze śmietaną. Dodajemy drobno skrojoną cebulę i rozgnieciony czosnek. Doprawiamy solą i pieprzem. Na patelni rozgrzewamy mocno olej i smażymy małe placki. Musimy też obsmażyć lekko wędzonkę. Dobrze, jeśli mamy większą patelnię i pomiędzy placki zmieści się też plaster wędzonki. Ponieważ potrzebuje ona krótszego czasu obsmażania, powinno udać nam się przygotować dwa plastry do czterech placków.

Dwa gorące placki przekładamy ciepłym plastrem wędzonki. Porcję posypujemy posiekanym szczypiorem. Obok w miseczce podajemy twaróg, którym polewamy plince bezpośrednio przed jedzeniem.

Jak widać już z samego przepisu, plince z pomoćką charakteryzują się wyrazistym, ostrym smakiem cebuli, czosnku i pieprzu. Są sytym daniem i smakują inaczej niż zwykłe placki ziemniaczane z twarogiem.